|
Uitgeverij Boekscout gaf mijn 4de boek uit, het 3de over WO 2. Polinneke van de Welvaert.
Bestel hier met een klik.
Dank je.
Samenvatting
Tinne, als kapitein bij het verzet in Londerzeel en omstreken, is een niet te versmaden eigenares (26 lentes in 1943) van een kruidenierswinkeltje. Ze voelt uiteindelijk dat het vijandelijk net zich nauwer sluit bij een vechten tegen de bezetting, waarbij de gemoederen van de bezetter intern oplaaien. Is het omdat zij de klokkenroof wil verijdelen? Loopt ze te veel in de schijnwerpers met haar aanwezigheid bij verzetsdagen met gijzelingen? Laat ze van haar pluimen? In ieder geval leidt dit tot moordpogingen op haar persoon.
Fragment uit het boek
Lees hier alvast een stuk uit het boek van Frans Frengen
Tinne overdenkt Carries verjaardag van gisteravond, een brok voorbij valavond, steekt niet onder stoelen of banken te diep in het glas te hebben gekeken; bij het feestje na Carries thuiskomst de avond waarop ze behouden thuiskwam, waarbij seksuele oneer bezit had genomen van Pols onechte, samenwonende kleindochter: deze was jaren jonger. Tinne ziet Carrie nog voor de ogen scheetsgewijs zitten als berooide stakkerd, een in elkaar gekrompen sukkeltje onkruid, huilend, in Tinnes kleed dat ze bij Teppes hulp had mogen aantrekken; zij was dat ogenblik niet thuis, was komen kijken waar Carrie onderdook, haar kleedje werd bij de bandietenstreek in stukken en rafels gescheurd. Ze had rats onteerd de Kerkhofstraat afgedweild. Tinne liet haar voor geen vin los, bleef troosten, door de haren strelen, vloekte binnensmonds, bleef plakken wanneer Pol de zorgbediening, de intieme verpleging, bij het stief pleegkind, na de brutale verkrachting; zorgzaam voleindigde. Tinne voelde de aandacht als avondvloed in haar body binnendringen bij deze thuiszorg, alvorens het collapsen, een ineenstorting van het brein ontstond. Ingepalmd door overmande gevoelens, dronk ze naderhand rode wijn Petrus (toen betaalbaar) die aangeleverd werd uit een wijnflessenreeks die deze stief opa ietwat monter, stiekem uit het schuurkeldertje oprakelde, ze nuttigde de wonderdrank alsof het leven er vanaf hing, glas na glas om de geest te zuiveren: of daarmee dan geestelijk, Tinnes lichaamsgezondheid om huiswaarts te fietsen, dieper verzonken bleef inwroeten; de dood haar al wou ontmoeten; in kannen en kruiken was, dreven raadsels in haar geestgezondheid, ze beroerden: alcohol had iets anders in petto. Ze kwakkelde naar de deur, keek rond, ontdekte reeds lachende gezichten die wonderwel begroetten, totterde het deurgat uit, strompelde, wuifde, nam afscheid, kneep Carrie, raakte vooral zichzelf kwijt - hield geen rekening ooit elders teruggevonden te worden.
Ondertussen banjert ze achtergebleven, een beetje verdorven, azend op revanche, de dag later in het bosjuweel, dat dit voorjaar minder dichtgegroeid, enigerlei uitstraling, oplossingen zou proberen aanbieden. Ze hoorde gisterenavond Markus en Udo onwijs klabetteren, redelijk kwaadspreken bij deze, bijna nachtelijke ontmoeting, na de bacchante: zal de diffamatie, deze lasterpraat analyseren, kent een babbelaar, een snoodaard die de bosomgeving bewaakt, daar eenzaam woont aan de zevensprong in het bos van Denin: bewoning die hij aanvatte tijdens de voorjaarstijden. Het beduidt Tinne een verkenningstocht,
Lees verder.
Bestel hier.
Boekgegevens
Titel: Goudenregen, oog omhoog.
Auteur: Frans Frengen
uitgeverij: Boekscout
Genre: Romans
Omvang: 16 x 24
Verschijningsdatum:13-10-2023
Aantal pagina's: 288
ISBN:9789464892901
Geïllustreerd:nee
Verkoopprijs: 23,50
Uitvoering: paperback
* inclusief kosteloze verzending in Nederland en Belgi